In 2007 is het eerste interactieve speeltoestel van Yalp geboren. Nu 12.5 jaar later vertelt Sona ontwerper Rob Tuitert hoe het avontuur van interactief spelen bij Yalp begon.
Zal alles wel goed gaan? Wat als hij omvalt? Wat als de kinderen het niet leuk vinden? Ik lig ’s nachts wakker en deze vragen gaan door mijn hoofd. 27 Maart 2007, ik ben net een paar maanden geleden afgestudeerd aan de TU Delft Industrieel Ontwerpen op het ontwerp van een nieuw interactief speeltoestel: de Sona speel- en dansboog. Vandaag hebben we de eerste Sona feestelijk geopend op het schoolplein in Markelo, en ik moet nog even wennen aan het idee dat het allemaal realiteit is geworden.
Kiezen tussen een multinational in de Randstad of een clubje sympathieke mensen in Goor
Het begint voor mij op een sport & innovatie congres. Ik zoek een afstudeeropdracht die aansluit bij mijn passies spelen, sport en/of muziek. Een enthousiaste man geeft me zijn kaartje: “ik heb misschien wel iets voor je”. Op de terugweg in de trein naar Delft lees ik op het kaartje: Ben Admiraal, directeur Lappset speeltoestellen (het latere Yalp) in Goor. Een paar weken later reis ik naar het Twentse stadje, waar Ben me een soort lantaarnpaal laat zien met een camera bovenin. Als ik beweeg, activeer ik geluiden. De techniek is ontwikkeld door KITT engineering in Enschede, en voelt als magie. Het is gebruikt in een kunstproject in Hengelo, en Lappset Nederland is daarin betrokken met de nodige kennis over speeltoestellen en de regels daarvan. Ik spreek een enthousiaste Andries Lohmeijer en Peter van der Vos van KITT die me nog meer wegwijs maken in deze techniek. Ben ziet meer dan alleen een kunstproject en durft te dromen van een nieuw speeltoestel. Maar hoe ontwerp je die?
"Ik voel de uitdaging en kies voor dit sympathieke clubje mensen in het Oosten in plaats van een ontwerpopdracht bij een grote multinational in de randstad."
Buitenspelen combineren met gamen
Ik verdiep me in de wereld van kinderen en spelen, en spreek bijvoorbeeld met pedagogen over de inhoud van spel. Ik zie dat de nieuwe generatie kinderen meer en meer achter het beeldscherm zit te gamen op de Playstation 2, chat via MSN en Hyves, en muziek luistert op hun MP3-speler (2006 mensen, de smartphone bestaat nog niet). Ik zie kansen om deze twee werelden samen te laten komen: het plezier en de eindeloze mogelijkheden van gamen + alle voordelen van lekker samen buiten spelen.
Werk aan de winkel
Gesterkt door dit idee besluit ik de eerste test met kinderen te plannen. Ik heb wat met de technologie gespeeld, en een programma klaargezet. En… geen groot succes. Na 5 minuten vragen de jongens of ze mogen voetballen. de meisjes gaan door, maar meer omdat ze me willen helpen dan omdat ze het echt leuk vinden.
Dat moet anders. Ik laat ze tapijttegels leggen op de grond en koppel geluiden aan die tegels. Dat begint al leuker te worden, maar aan het eind van de dag weet ik dat er nog veel werk aan de winkel is. Het testen met de kinderen geeft me veel inzichten: er is meer structuur nodig, meer uitdaging en meer feedback: kinderen moeten duidelijk merken wat het gevolg is van hun actie.
De Magische Poort
Vele gebruikstesten volgen in een ontwerpproces waarin ik werk volgens ‘form follows function’: eerst de spellen en interactie ontwerpen. Pas daarna de speelvloer. En als laatste het toestel zelf, dat als het ware vanzelf moet volgen uit de voorgaande stappen. De eerste lijst met 100+ spellen geeft energie dat er echt veel mogelijk is, en het ontwerp van de speelvloer ondersteunt dit.
Voor het toestel zelf lopen de schetsen uiteen van een soort buitendiscotheek tot een reusachtige spin. Vaak zijn ze te kinderachtig, of liggen ze er te dik bovenop. Op een avond beleef ik mijn Eureka moment. Ik zie in de film “The Lord of the Rings” een magische poort, waar men onderdoor loopt.
Dat concept blijft hangen: een poort nodigt uit om onderdoor te lopen, en de magie opent een nieuwe wereld. De schetsen die volgen blijken de opmaat voor het uiteindelijke ontwerp van een uitdagende boogconstructie, die met hulp van technisch tekenaar Johan Rippen wordt uitgewerkt.
Terwijl de boog in de maak is, test ik de spellen op een prototype van de nieuwe speelvloer op een kinderdagverblijf in Ruurlo. Tijdens het testen van het spel ‘Freeze’ begint het keihard te regenen, en besluit ik de kinderen naar binnen te sturen om even te pauzeren en een broodje te eten. Na mijn eerste hap hoor ik opeens weer muziek van buiten komen. Wat blijkt? De kinderen zijn weer naar buiten geslopen en spelen met veel plezier in de stromende regen. Dit zie ik als een teken dat het met de spellen wel goed zit (het spel Freeze, een soort stoelendans, is nog steeds 1 van de top spellen op de Sona).
“Bedankt Rop!”
Tijdens mijn afstuderen in December 2006 toon ik trots de video’s van spelende kinderen en mooie plaatjes van het gloednieuwe ontwerp van de nieuwe generatie van speeltoestellen. Mede studenten spelen een potje op de meegebrachte Sona vloer. Een paar maanden later sta ik met ons montageteam de eerste boog in elkaar te schroeven op het plein in Markelo.
Na de feestelijke opening eind Maart 2007, blijkt de Yalp Sona gelukkig goed te blijven staan. Qua speelplezier een groot succes. Even later ontvang ik allemaal tekeningen en bedankjes van alle schoolkinderen: “Bedankt Rop, het is het mooiste speeltoestel van de werelt!”.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Op de hoogte blijven van wat we doen en hoe we dat samen kunnen doen? Schrijf je in! Door je voorkeuren door te geven kunnen we je gerichter op de hoogte houden over jouw interesses.
Met het invullen geef ik Yalp toestemming om mij e-mailberichten over bedrijfs- of productupdates te sturen. Yalp heeft een privacybeleid dat in overeenstemming is met de nieuwe AVG-wetgeving.
